صندوق پوشش ریسک چیست و چه مزایا و معایبی دارد؟
در بازارهای مالی، بحرانها و نوسانات شدید همیشه در کمیناند. از این رو، آمادگی برای شرایط غیرمنتظره، یک ضرورت اساسی برای هر سرمایهگذار به شمار میرود. برخلاف آنچه برخی تصور میکنند، پیشبینی بحرانها به سادگی ممکن نیست و تنها میتوان با بررسی دقیق دادههای بازار، وقوع آنها را در آینده تا حدی محتمل دانست. یکی از ابزارهایی که در مدیریت این ریسکها کاربرد دارد، صندوق پوشش ریسک یا همان هج فاند است. این صندوقها با استراتژیهای پیچیده خود، به سرمایهگذاران کمک میکنند تا در برابر نوسانات شدید بازار در امان بمانند و از سرمایه خود محافظت کنند.
صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟
بسیاری از سرمایهگذاران به دنبال فرصتهایی برای کسب سود بالا در بازارهای مالی هستند. یکی از این ابزارها، شرکتهایی هستند که به عنوان صندوقهای پوشش ریسک شناخته میشوند. این صندوقها با استراتژیهای متنوع و پیچیدهای به دنبال سودآوری در شرایط مختلف بازار هستند.
مدیریت این صندوقها به دست افراد خبره و باتجربهای سپرده میشود. وظیفه آنها شناسایی فرصتهای سرمایهگذاری پرریسک و تحلیل دقیق آنهاست. از آنجا که این نوع سرمایهگذاریها با ریسک بالایی همراهند، نیاز به بررسیهای دقیق و تحقیقات گستردهای دارند. به همین دلیل، تصمیمات مدیران این صندوقها اهمیت فوقالعادهای دارد؛ هرچند پاداش این ریسک بالا، سود قابل توجهی نیز خواهد بود.
به بیان ساده، صندوق پوشش ریسک نوعی ابزار مالی است که با بهرهگیری از ابزارهای گوناگون و فعالیت در بازارهای مختلف، اقدام به سرمایهگذاریهای پرخطر میکند.
نام “صندوق پوشش ریسک” یک ریشه تاریخی دارد. این نام از اولین کاربرد این صندوقها برای مصون ماندن از ریسک معاملات استقراضی و اهرمی در بازارهای نزولی گرفته شده است.
وضعیت دارایی ها در صندوق پوشش ریسک
صندوقهای پوشش ریسک در طیف گستردهای از داراییها سرمایهگذاری میکنند. این صندوقها هیچ محدودیتی در انتخاب دارایی ندارند و میتوانند از سهام، اوراق بهادار با درآمد ثابت، گواهی سپرده کالا، ابزارهای مشتقه، ارزهای خارجی و حتی رمزارزها استفاده کنند. با این حال، استراتژیهای این صندوقها برای تخصیص داراییها بسیار متفاوت است. اغلب، بخش بزرگی از داراییهای صندوقهای پوشش ریسک را سرمایهگذاریهای جایگزین مانند وامهای خصوصی، سهام پروژهها و شرکتهای نوپا (استارتاپها)، صندوقهای انرژی و قراردادهای مبادله (سوآپ) تشکیل میدهد.
ویژگیهای مهم صندوق های پوشش ریسک (Hedge Fund)
صندوقهای پوشش ریسک در ایران، ساختار و عملکردی متفاوت از صندوقهای سرمایهگذاری متداول دارند. این تفاوتها، ماهیت این صندوقها را از گزینههای سنتی متمایز میکند. مهمترین ویژگیهای این صندوقها عبارتاند از:
- کارمزد دارایی ثابت: کارمزد این صندوقها به صورت یک نرخ ثابت، معمولاً ۲ درصد، از کل داراییهای صندوق محاسبه و دریافت میشود.
- نظارت منعطف: شیوه و میزان سرمایهگذاری این صندوقها تحت نظارت کمتری قرار دارد که به آنها آزادی عمل بیشتری در مدیریت پورتفوی میدهد.
- سرمایهگذاران خاص: صندوقهای پوشش ریسک تنها به سرمایهگذاران واجد شرایط و خاص اختصاص داده میشوند.
- تنوع در ابزارهای مالی: این صندوقها میتوانند در طیف گستردهای از ابزارها و بازارهای مالی گوناگون سرمایهگذاری کنند و گزینههای متنوعی پیش رو دارند.

راهبردهای سرمایهگذاری در صندوقهای پوشش ریسک
همانطور که پیشتر اشاره کردیم، صندوقهای پوشش ریسک در استفاده از ابزارهای سرمایهگذاری، آزادی عمل بیشتری دارند. مدیران این صندوقها بسته به استراتژی خود میتوانند از ابزارهایی بهره ببرند که در ادامه به آنها میپردازیم:
۱. فروش استقراضی یکی از روشهای پرکاربرد در این صندوقها، فروش استقراضی است. این روش زمانی استفاده میشود که تحلیلگر یا مدیر صندوق، پیشبینی کاهش قیمت یک سهم را داشته باشد. در این فرایند، سهمی از شخص دیگری قرض گرفته شده و در قیمت بالاتر فروخته میشود. سپس، در زمان مشخص، همان تعداد سهم با قیمت پایینتر خریداری و به صاحب اصلی بازگردانده میشود. سود معاملهگر از تفاوت قیمت فروش اولیه و خرید مجدد به دست میآید. این ابزار به صندوقهای پوشش ریسک امکان سودآوری در بازارهای نزولی را میدهد، اما اگر پیشبینی اشتباه باشد و قیمت سهم افزایش یابد، زیان قابل توجهی به همراه خواهد داشت.
۲. ابزارهای مالی مشتقه ابزارهای مالی مشتقه از دیگر گزینههایی هستند که در بازارهای سرمایه مورد استفاده قرار میگیرند. این ابزارها، مانند قراردادهای آتی و اختیار معامله، ریسک بالاتری نسبت به سهام عادی دارند. ارزش آنها به یک دارایی پایه مانند سهام یا کالا وابسته است و به دلیل ماهیت خود، نوسانات شدیدتری را تجربه میکنند. صندوقهای پوشش ریسک از این ابزارها برای مدیریت ریسک یا افزایش بازدهی خود بهره میبرند.
۳. آربیتراژ آربیتراژ به بهرهبرداری از تفاوت قیمت یک دارایی در بازارهای مختلف اشاره دارد. مدیران این صندوقها به طور مداوم بازارها را زیر نظر دارند تا از فرصتهایی که به واسطه اختلاف قیمت اوراق بهادار به وجود میآید، کسب سود کنند. به عبارت دیگر، آربیتراژ به آنها اجازه میدهد تا با خرید دارایی در یک بازار و فروش آن در بازاری دیگر که قیمت بالاتری دارد، سود بدون ریسک یا با ریسک بسیار پایین به دست آورند.
وضعیت صندوق های پوشش ریسک در جهان
صندوقهای پوشش ریسک در بازارهای مالی بینالمللی جایگاه ویژهای دارند. این صندوقها ابزاری کارآمد برای سرمایهگذاران حرفهای به شمار میآیند تا بتوانند از فرصتهای سرمایهگذاری بهره ببرند و ریسکها را مدیریت کنند. جایگاه این نوع صندوقها در بازار سرمایه آمریکا به خوبی اهمیت آنها را نشان میدهد.
سهم صندوقهای پوشش ریسک از بازار آمریکا
بر اساس دادههای موجود، حدود ۹ درصد از کل داراییهای تحت مدیریت (AUM) در صندوقهای سرمایهگذاری آمریکا به صندوقهای پوشش ریسک اختصاص دارد. این سهم قابل توجه، نشاندهنده نقش کلیدی و تاثیرگذار این صندوقها در اقتصاد آمریکا و به تبع آن، در سطح جهانی است.
عملکرد صندوقهای برتر در زمان رکود
یکی از مهمترین ویژگیهای صندوقهای پوشش ریسک، توانایی آنها در کسب بازدهی مثبت حتی در دورههای رکود و بحران اقتصادی است. برخی از بهترین و موفقترین صندوقهای پوشش ریسک در آمریکا عبارتاند از:
- Oculus Fund
- Eureka Fund
- Wellington Fund
- Pure Alpha
این صندوقها با استراتژیهای خاص خود، عملکرد درخشانی را در شرایط پرچالش بازار به نمایش گذاشتهاند.
تفاوت صندوقهای پوشش ریسک با صندوقهای سرمایه گذاری مشترک
پس از آشنایی با صندوقهای پوشش ریسک، حالا وقت آن است که به تفاوتهای کلیدی آنها با صندوقهای مشترک بپردازیم. این دو نوع صندوق، هرچند ممکن است در نگاه اول شبیه به نظر برسند، اما از جهات مهمی با یکدیگر متفاوتند که این موارد عبارتند از:
- انعطاف در سرمایهگذاری: صندوقهای پوشش ریسک هیچ محدودیتی در ترکیب داراییها ندارند. این آزادی عمل به مدیران صندوق اجازه میدهد تا از ابزارهای متنوع مالی استفاده کنند؛ در حالی که صندوقهای مشترک از این مزیت بیبهرهاند.
- نظارت کمتر: برخلاف صندوقهای مشترک که همواره تحت نظارت دقیق نهادهای مالی هستند و باید بر اساس دستورالعملهای مشخصی معامله کنند، صندوقهای پوشش ریسک در بسیاری از کشورها نظارت کمتری دارند.
- شرایط سرمایهگذاری: سرمایهگذاری در صندوقهای پوشش ریسک تنها برای افراد واجد شرایط امکانپذیر است، در حالی که صندوقهای مشترک به روی عموم سرمایهگذاران باز هستند.
- ساختار هزینهها: کارمزدهای این دو نوع صندوق نیز متفاوت است. صندوقهای پوشش ریسک معمولاً ۲ درصد کارمزد ثابت دریافت میکنند، اما کارمزد صندوقهای مشترک بسته به نوع آنها (مانند قابل معامله بودن یا نبودن) متغیر است.
مزایا و معایب سرمایهگذاری در صندوقهای پوشش ریسک
سرمایهگذاری در صندوق پوشش ریسک هم مانند هر ابزار مالی دیگری، جوانب مثبت و منفی خاص خود را دارد. در ادامه، به بررسی دقیق این موارد میپردازیم.
جذابیتهای اصلی صندوقهای پوشش ریسک
- کسب بازدهی فوقالعاده: این صندوقها پتانسیل دستیابی به سودهای چشمگیری را دارند.
- سودآوری در هر شرایط بازار: حتی در زمان رکود و ریزش بازار، میتوانند برای سرمایهگذاران خود بازدهی مثبت ایجاد کنند.
- کنترل دقیق ریسک: با بهکارگیری ابزارهای مالی پیچیده، ریسک سرمایهگذاری به صورت حرفهای مدیریت میشود.
- مدیریت متخصص و حرفهای: تیم مدیریت این صندوقها از متخصصان کارآزموده تشکیل شده است.
خطرات و معایب سرمایهگذاری در هج فاند
- شفافیت محدود: اطلاعات و عملکرد این صندوقها نسبت به سایر صندوقهای سرمایهگذاری، شفافیت کمتری دارند.
- ریسک بالا: سرمایهگذاری در آنها با خطر از دست دادن بخش قابل توجهی از سرمایه همراه است.
- دسترسی محدود: این صندوقها معمولاً برای سرمایهگذاران با سرمایه کم (خرد) قابل دسترس نیستند.
- نقدشوندگی پایین: تبدیل سرمایه به وجه نقد در این صندوقها ممکن است زمانبر باشد.
تاثیر صندوقهای پوشش ریسک در ارتقای ارزش اوراق بهادار کمارزش
صندوقهای پوشش ریسک برای کسب بازدهی، اغلب به سراغ داراییها و سهامی میروند که قیمت بازاری آنها کمتر از ارزش ذاتیشان است. این استراتژی نه تنها به آنها اجازه میدهد که از این اختلاف قیمت سود ببرند، بلکه به ارتقای آن داراییها به ارزش واقعی خودشان نیز کمک میکند. این فرآیند از چند طریق امکانپذیر است:
۱. سرمایهگذاری در ابزارهای نوظهور
اوراق بهادار و ابزارهای جدید که به تازگی وارد بازار میشوند، معمولاً نوسانات قیمتی شدیدی را تجربه میکنند. صندوقهای پوشش ریسک میتوانند با بهرهگیری از این نوسانات، به بازدهی مطلوبی دست پیدا کنند.
۲. حضور در بازارهای متنوع
یکی از رویکردهای کلیدی این صندوقها، تنوعبخشی به سرمایهگذاریهاست. آنها علاوه بر بورس، در بازارهای دیگری مانند املاک، طلا و ارز هم فعال هستند.
۳. ماهیت اهرمی سرمایهگذاری
در نمونههای بینالمللی، صندوقهای پوشش ریسک قادرند با دریافت یک واحد سرمایه، چندین برابر آن (تا ۴ یا ۵ برابر) از بانکها تسهیلات مالی دریافت کنند. این ویژگی، سرمایهگذاری در این صندوقها را به یک فعالیت اهرمی تبدیل میکند.
صندوق پوشش ریسک برای کدام سرمایهگذاران مناسب است؟
افرادی که تحمل ریسکپذیری بالایی دارند و در ازای پذیرش خطر بیشتر، به دنبال کسب بازدهیهای چشمگیر هستند، میتوانند صندوقهای پوشش ریسک را به عنوان گزینهای مناسب در نظر بگیرند.
جمع بندی: انتخابی هوشمندانه برای سرمایهگذاران جسور
در دنیای پیچیده و پرنوسان بازارهای مالی، همواره نیاز به ابزارهایی داریم که بتوانند ریسکها را مدیریت کرده و فرصتهای جدیدی را پیش روی ما قرار دهند. صندوقهای پوشش ریسک با استراتژیهای پیچیده و آزادی عملی که در سرمایهگذاری دارند، گزینهای متمایز برای سرمایهگذارانی هستند که به دنبال کسب بازدهیهای چشمگیر با پذیرش ریسک بیشتر هستند.
همانطور که دیدیم، این صندوقها با بهرهگیری از ابزارهایی مانند فروش استقراضی، ابزارهای مشتقه و آربیتراژ، حتی در شرایط نزولی بازار هم میتوانند سودآوری کنند. با این حال، باید به خاطر داشت که این سرمایهگذاریها با ریسک بالایی همراه بوده و تنها برای سرمایهگذاران حرفهای و واجد شرایط مناسب هستند.
در آرمان تدبیر، ما با آگاهی کامل از تمامی مزایا و معایب این ابزارها، آمادهایم تا با تحلیل دقیق و ارائه راهکارهای تخصصی، شما را در تصمیمگیریهای هوشمندانه یاری دهیم. با توجه به نقدشوندگی پایین و شفافیت محدود این صندوقها، بررسی و انتخاب دقیق آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.
نکته مهم: سرمایهگذاری در صندوقهای پوشش ریسک به دلیل ریسک بالا، نیازمند آگاهی کامل و مشاوره با متخصصین مالی است. همواره پیش از هرگونه تصمیمگیری، به دقت شرایط را ارزیابی کنید و از تجربه متخصصان بهره ببرید.
درباره دانیال شهبازی
بیوگرافی: کارشناسی ارشد مهندسی مالی از دانشگاه مارمارای ترکیه و مشاور سرمایه گذاری در شرکت های سرمایه گذاری و کارگزار های برتر کشور
نوشتههای بیشتر از دانیال شهبازیپست های مرتبط
16 آذر 1404
15 آذر 1404
دیدگاهتان را بنویسید